Benim
güzel yeşil kuşum! Balkonumdaki yuvasında doğmuştu. Orda yaşıyordu. Kış gelince
uçup gitti. Kardeşleri gibi. Bahar gelince geri geldi. Doğduğu yuvaya geri
dönmeyi gelenek haline getiren, ebeveynleri gibi.
Ah
vefa, sen ne engin bir duygusun!
Küçücük
bir kuşun, minicik kalbinde bile yer bulmuş; o küçük kuşun yavrularına
bıraktığı miras olmuşsun.
Temeli
vefa duygusuyla kurulmuşsa bir yuva, en güzel dua olur mutluluk ve huzur
ufkuna.
Ey
dost ikliminde yetişen gül!
Gel
de içime dökül. Nefsimle yüzleş. Gönlümle bütünleş, sevgimle geliş. Sırlı
kapıları açan bir anahtar ol kalbimde.
Gözümün
kamaştığı, gönlümün hayretle bakakaldığı engin semalara doğru, çek götür beni.
Minik
yürekli yeşil kuşum gibi.
Uçup
gidelim, engin ufuklara…
Vefa
dolu…
Dosta
doğru...
Yusuf Avcu, Dertlere Derman
Yorumlar
Yorum Gönder