Ana içeriğe atla

YUSUF AVCU

Bu Blogda Ara

Hayal Kırıklığına Son

Yazar Yusuf Avcu tarih: Ağustos 05, 2018

Bağlantıyı al
Facebook
X
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Hayali Allah rızası olanlar, asla hayal kırıklığına uğramazlar.

Yusuf Avcu

Allah rızası Dertlere Derman güzel sözler hayal hayal kırıklığı keder üzüntü Yusuf Avcu

Bağlantıyı al
Facebook
X
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Biyografi : http://www.yusufavcu.com/p/blog-page_21.html

Yorumlar

Yorum Gönder

Din, dil, kültür, sanat, tarih gibi bizi biz yapan değerler için, hayallerimizi sanata dönüştürmeliyiz.

Çünkü, eskiden insanlar yaşatmak için yaşarlardı, şimdi ise yaşamak uğruna yaşlanıyorlar.

Çatlayan toprağın suya olan hasretini ve çatlaktan sızan suyun toprağa olan özlemini içinde taşıyan tüm yürekleri buraya davet ediyorum.

KATEGORİLER

ANA SAYFA
BİYOGRAFİ
İNSAN
SANAT
VİCDAN
DERTLERE DERMAN
ŞİFA TOMURCUKLARI
DUYGU SELİ
DERT DERYASI
İZ, ÖZ, SÖZ
ÇATLAK AYNA
YORUM
VİDEO GALERİM
KULLANIM KOŞULLARI
REKLAM VE SPONSORLUK

YAZI ARŞİVİM

2023 22

2022 24
2021 27
2020 12
2019 4
2018 43

Daha fazla göster Daha az göster

EN ÇOK OKUNAN YAYINLAR

GENCEKÇE / KENÇEKÇE SÖZLÜK

GENCEK YÖRESEL SÖZLÜĞÜ Kençekçe Kençekçe, köken itibari ile ilk Türk boylarından olan Kaslarla (Guzlarla) aynı dildir. Yani Kençekçe aslında Oğuzca ve Uygurcanın karışımı eski bir Türkçe’dir. Kaşgarlı Mahmud’un dediği gibi, Hotanlılarla Kençekler ana’ya “hana”, ataya “hata” derler. Kas’ların Hana (ana) kenti gibi. Hotanlılarla Kençekliler kelimelerin önünde bulunan elifleri, h’ye çevirirler. Kaşgarlı bunun Türk dilinde bulunmadığını söyler. Ancak bu yanlıştır. Oğuzların atası konumundaki Kaslar’ın dilinde bu yaygın bir şekilde vardır. Dahası Orhun Türkçesinin devamı sayılan Karahanlı Türkçesi’nde de “h-“ sesi kullanılmaktadır. Hatta Uygur’cada “h-” sesiyle başlayan yüzlerce sözcük vardır. Oğuzca, Orhun Türkçesi, Uygurca, Kıpçakça, Karahanlı Türkçesi ve Kençekçe’yi dikkatlice incelediğimizde; Kençekçe bu öz Türk dil gruplarının bağlantı halkası olmaktadır. Yani Kençekçe bu dil gruplarının etkileşimi ile oluşmuştur. Kaslar, Kençekler’in ata kavmidir. Sümer Devleti, Babil

GENCEK’İN DERİN TARİHİ, GENCEK'İN TARİHÇESİ

Gencek ve çevresi Kas, Luvi, Hitit, Frig, Lidya, Ahmeniş, Makedon, Basileus, Seleukos, Roma, Bizans, İlhanlı, Selçuklu, Timur ve Osmanlılar dönemlerine ait çok eski tarihî bir geçmişe sahiptir. Ancak; doğal, beşeri ve tarihî bakımdan oldukça zengin olan bölge yeterince keşfedilememiş olup, araştırma ve turizm faaliyetleri henüz başlatılamamıştır. Bir yerin tarihçesinin en büyük delilleri o bölgedeki tarihî yerler, tarihî eserler, ören yerleri, buluntular ve kalıntılardır. Tarihi çok eskilere dayanan Gencek ve çevresi, tarihî ören yerleri ve antik kentlerle çevrilidir. 17. yüzyıldan itibaren Gencek’teki bazı evlerin medrese olarak kullanıldıkları, hatta 18. yüzyılda sıralı evler hâlinde 7 kadar medresenin olduğu bilinmektedir. Bu tarihî evlerin birçoğu ayakta olup, hiçbirisi profesyonel restorasyondan geçmemiştir. Bu evlerde Osmanlı ahşap sanatının en güzel örnekleri yer almakta ve hâlâ keşfedilmeyi beklemektedir. Eskiden İpek Yolu’nun bir ayağı Seydişehir üzerinden

Gencek Ak Dağ ve Ak Dağ Kurt Kalesi

Ak kelimesi ve rengi, Türklerde arılık ve yüceliğin sembolüdür. Ak renk baş renktir. Bu yüzden manen bu dağa tırmanarak göklere ulaşan Abakan Kamlarının dualarında “Dağlar başı Ak Dağ’sın” deniliyordu. [1] Türk kültüründe dağlar, ataların ruhlarının toplandığı ve Göktanrı’ya giden yolda bir merdiven görevi gören kutsal mekânlardır. Yer altı, yer üstü ve gökyüzünü birleştirirler. Bu dağlar aynı zamanda bir ağaçtır. Eski Türklerin yaşadıkları yurtları ayakta tutan orta direği gibi bir sırık veya bir kazıktır. Kamlık mertebesine ulaşan kişi, rüyasında bu dağa tırmanır ve bir merdiven olarak kullandığı bu dağ yolu gökyüzüne ulaşır. Tanrı Ülgen’e kurban sunar. Bu dağ gökkubbeyi ayakta tutan bir direktir. [2] Türklerin kutsallık atfettiği Altay Dağları, Kazakçada “Al Tay” yani “Al Dağ” şeklindedir. “Al”, kırmızı; “tay” at yavrusu olarak bilinir. Ancak eski Türkçede “Al”, altın; “tay” da dağ anlamına gelmektedir. Yani Altay, Altın Dağ demektir. Altın Dağ ise Türk, Altay ve Moğol m

Gencek Düğmeli Evleri ve Gencek Mimarisi

Çoğunlukla iki katlı, toprak renkli ve kiremit damlı evler dizili birbiri ardı sıra. Her ne kadar son dönemlerde üç dört katlı evler yapılmaya başlamış olsa da, uyumlu bir çehresi var Gencek’in. Sanki temel atılmamış, sanki Gencek Dağı’nın eteklerine kökten bağlanıvermiş gibi asırlık, eski taş evler ve yeşile çalan dağlar ile gökyüzünün uyumlu ilişkisi, köyün renkleriyle daha bir albeni kazanıyor. Evlerin bir çoğu Gencek Dağı’na açılmış bir pencere gibi, bir mağara çıkışı gibi yerleşivermiş kayaların oyuklarına. Her ne kadar sonradan yapılan modern evler farklı bir hava oluştursa da, eski düğmeli evlerle modern yapılar birbirini tamamlayan bir ahenk ve uyum içerisindeler. Eski düğmeli evleri ayakta tutma adına karınca kararınca yapılan bakım onarımlar ayrı bir doğallık ve kendine özgü mimari bir kültür oluşturmuş olsa da, bu tarihi evleri korumak için malesef yeterli değil. Yollar ise alt yapı yetersizliğinden dolayı iklim koşullarından dolayı aşınmaya maruz kalıyor. Elektirik

Sır Derya ve Türk Sır Budunu Kençekler

Orta Asya’nın en büyük nehirlerinden birisi olan Sır Derya, aynı zamanda en eski medeniyetlerin ortaya çıktığı bir yerdir. Sır Derya ile Amu Derya nehirlerinin arasında kalan bölge Maveraünnehir diye ifade edilir. Bu iki ırmaktan; Sır Derya nehri Seyhun, Amu Derya nehri Ceyhun olarak bilinir. Sır Derya kadim Türk yurdudur. Günümüzdeki Kazak kültürü bu bölgede oluşmuştur. “Asya’da iki büyük nehir vardır. Biri Mezepotamya’daki Fırat ve Dicle diğeri Seyhun ve Ceyhun’dur. Bunların her ikisi de insanoğlunun yaşadıkları en eski mekanlardır ve uygarlığın ocağıdır” [1] MÖ.VIII.yüzyıldan itibaren İskit, Massaget, Hun, Kanglı, Peçenek, Karluk, Oğuz, Kıpçak kavimlerinin merkezi olan bölge; ana Türk kavimlerinin bir karması olan Kençekler’in de atayurdudur. Sır Derya ve Amu Derya’nın Cana Deray, Kuan Derya, Barçın Derya, İnkar Derya ve Kalgan Derya olmak üzere beş ana kolu vardı. [2] Günümüzde kurumuş olan bu beş ana kol üzerinde beş ana Türk budunu oturmaktaydı. Günümüzde bu kol

İnsan Bir Sanattır 2

Yusuf Avcu: Biyografi : http://www.yusufavcu.com/p/blog-page_21.html

Profili ziyaret edin

Translate

İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *

Blogger tarafından desteklenmektedir

www.yusufavcu.com Yusuf Avcu