Bir
tarafta dini ve milli değerlerine yabancılaşmış sefil varlıklar; diğer tarafta
ruh ve düşünce ufkuna uzak kalmış, heyecanlı ve öfkeli delikanlılar. Millet
yıllarca bu zıt akımlarla pençeleşti, hırpalandı, ümitsizliğe düştü. Birileri
hep ötekileşti. Hani yetmiş iki millet kardeşti!
İsa
(a.s.) misali çarmıha gerildi kardeşlik. Devir değişti, pirim yapıyor
kalleşlik. Güya kardeştik!
Milleti
esir almış zararlı akımlar. Bunları yok edecek kim var? Kim var kul hakkını,
Hakk’ın hatırını her şeyin üstünde tutan? İçi dışı bir olan. Sanatımızda sanatkarı
gösteren, kültürümüzle dopdolu, beklentisiz, milleti için var olan. Bütün
değerlerimize saygılı, örf ve adetlerimize pîr olan.
Milliyetçi
olmak değil, milletin yükselmesi için pay almak gaye. Boş lafları bırak, ey nefsim! Mukaddes bir çilen var senin. Daha nice yüzsüz virüsleri bertaraf edeceksin.
Neyin
var senin! Zarar veriyor düşünceleri, her iki zümrenin.
O
halde kendine gel, vicdanını dinle!
Hayır
olanı alkışla, şer olanın önünü kes, ya da setreyle.
Unutma! Bu
mukaddes bir çile!
Yusuf Avcu, Dertlere Derman
Yorumlar
Yorum Gönder